“Eerst jezelf kunnen redden in water, daarna écht leren zwemmen”

In gezinnen van asielzoekers en statushouders is zwemles voor jonge kinderen geen vanzelfsprekendheid. In de landen van herkomst is leren zwemmen geen vast onderdeel van de opvoeding, zoals in het waterrijke en zwemgekke Nederland. Zwembaden en gemeenten gaan daarom op zoek naar mogelijkheden om zwemlessen voor deze kinderen te organiseren en financieren.

Deel 3: Sport- en recreatiebad Dol-fijn in Maassluis stoomt kinderen in 17 lessen klaar voor een zo veilig mogelijk verblijf in Nederland-Waterland. Deze lessen worden feestelijk afgesloten met een deftig certificaat. De eerste groep van 19 kinderen ontving het certificaat eind juni uit handen van de wethouder Sjoerd Kuiper. Van deze groep zijn inmiddels 14 kinderen doorgestroomd naar de reguliere zwemlessen.

Eerste stap naar leren zwemmen

Zelfreddend zwemmen in buitenwater, in zee of in een stroomversnelling. Maar ook als er ijs op de sloten ligt. Bij Dol-fijn in Maassluis leren kinderen die nog niet kunnen zwemmen de basics, met als doel: jezelf kunnen redden als je per ongeluk in het water terechtkomt. Dat deze kinderen na afloop als bekroning certificaat mee naar huis krijgen om aan iedereen te laten zien, maakt ze enorm trots natuurlijk, vertelt Arie Brinkman, coördinator van de zwemlessen.

Dol-fijn richt zich op 7- tot 13-jarigen uit landen als Eritrea, Irak  en Syrië, maar ook uit Polen. “Het zijn vaak asielzoekers, maar dat hoeft niet. Het gaat ons erom dat alle kinderen zich kunnen redden in water. Ook kinderen die al ietsje ouder zijn als ze naar Nederland komen. Ze zitten vaak in een schakelklas en stromen daarna door naar het reguliere onderwijs. Met zwemmen willen wij hetzelfde bereiken: We stomen ze klaar voor de reguliere zwemlessen, waar ze écht leren zwemmen. Ze ervaren bijvoorbeeld  wat stroming, bijvoorbeeld in zee, met je doet. Dat je er niet tegenin moet zwemmen. Daarvoor gebruiken we de stroomversnelling in het zwembad. We hopen natuurlijk dat ze in de toekomst hun zwemdiploma’s gaan halen.”

Ouders mee

Waar Nederlandse ouders zwemles vanzelfsprekend vinden, is dat bij ouders met een andere achtergrond vaak niet het geval. Brinkman: “Deze ouders kunnen in eerste instantie huiverig reageren. Daarom geven we presentaties op school, om hen te overtuigen van het belang van zwemles. Ook mogen de ouders altijd komen kijken.”

Wanneer de kinderen eenmaal het certificaat op zak hebben, zijn ze watervrij vertelt Brinkman. Ze raken niet in paniek als ze in open water terechtkomen. Maar ze moeten nog écht leren zwemmen. “Het certificaat is geen zwemdiploma. We vertellen de kinderen duidelijk dat ze de eerste stap hebben gezet, maar dat ze nog niet echt kunnen zwemmen. Daarvoor moet ze op zwemles.”

Om ook die zwemlessen mogelijk te maken, heeft Dol-fijn samenwerking gezocht met verschillende instanties. Voor ouders die minder verdienen dan 10 procent boven bijstandsniveau, is er een sportbudget beschikbaar per kind. “Dit budget kunnen ze gebruiken om hun A-diploma te halen. Veel kinderen doen dat ook graag, ze komen dolenthousiast naar het zwembad. Daar zijn we heel blij om, want Maassluis ligt in een waterrijke omgeving.”

Dit bericht is tot stand gekomen vanuit het kennisproject NL Zwemveilig.